Hashimoto

Hashimoto jest to autoimmunologiczne zapalenie tarczycy, komórki odpornościowe i przeciwciała uszkadzają tarczycę. Często zostaje niezauważona, ponieważ nie daje żadnych oznak bólowych. Nieprawidłowa gospodarka hormonalna powoduje szereg nieprzyjemnych objawów. Najczęściej to schorzenie występuje u kobiet, może pojawić się w każdym wieku, jednak ryzyko rośnie wraz z upływem lat. Hashimoto często zdarza się, że występuje jako jedna z kilku chorób celiakią , bielactwem i cukrzycę typu 1. Jest to schorzenie przewlekłe, które towarzyszy przez całe życie chorej na nie. Nie jest możliwe całkowite wyleczenie, a postępowanie polega na uzupełnianiu niedoboru hormonów, dzięki odpowiednim lekom na Hashimoto. Początek choroby często jest niezauważony, objawy nasilają się, w miarę jak produkcja hormonów staje się coraz mniejsza. Na początku często zauważyć można powiększenie tarczycy, czyli tzw. wole, natomiast na dalszym etapie gruczoł zmniejsza się i pojawiają się na nim charakterystyczne guzki.

Dolegliwości i symptomy:

  • zmęczenie i senność;
  • zwiększona wrażliwość na zimno;
  • zaparcia;
  • bladość;
  • suchość skóry;
  • opuchlizna twarzy;
  • łamliwe paznokcie;
  • wypadanie włosów;
  • powiększenie języka;
  • niewyjaśniony przyrost masy ciała;
  • bóle mięśni i osłabienie;
  • ból stawów i sztywność;
  • nadmierne lub długotrwałe krwawienie miesiączkowe;
  • depresja;
  • problemy z pamięcią i inne.

Kontrolowana choroba Hashimoto nie stanowi zwykle poważnego zagrożenia, jednakże nieleczona może doprowadzić do ciężkich powikłań. Wśród nich wymienić należy m.in.

  • choroby serca,
  • śpiączkę,
  • niepłodność.

 Leczenie Hashimoto polega na uzupełnianiu niedoboru hormonów. Niestety nie jest możliwe usunięcie przyczyny problemu, można jedynie łagodzić jego skutki. Przyjmuje się lewotyroksynę, dzięki czemu z czasem możliwe jest osiągnięcie odpowiedniej równowagi hormonalnej. Istotną kwestią jest częste kontrolowanie poziomu hormonów i stałe przyjmowanie leku. Choroba Hashimoto to przewlekłe schorzenie immunologiczne, mające poważny wpływ na funkcjonowanie całego organizmu. Warto zachować czujność, by nie przegapić niepokojących objawów i odpowiednio szybko rozpocząć leczenie, jeżeli zauważyłeś jakieś u siebie przyjdź do OSASUNY i skonsultuj z lekarzem rodzinnym!

Międzynarodowy Dzień Inwalidów i Ludzi Niepełnosprawnych

19 marzec

Święto, które obchodzimy w 3 niedzielę marca, ustanowioną przez Międzynarodową Organizację Pracy,  symbolizuje odradzającą się przyrodę.

Wsparcie osób niepełnosprawnych jest w ustawie o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych jak również o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy,  ustawa rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych  . Osoby z niepełnosprawnością mogą :

  • skorzystać z dofinansowania ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych,
  • uczestniczyć w warsztatach terapii zajęciowej
  • skorzystać z instrumentów aktywizacji zawodowej : podjęcia szkoleń, staży, przygotowania zawodowego dorosłych, prac interwencyjnych czy studiów podyplomowych,
  • prowadzić działalność gospodarczą.

Istnieją również instrument wspierające pracodawców. Instrumenty te cieszą się dużym zainteresowaniem wśród pracodawców osób niepełnosprawnych i umożliwiają tym osobom wejście i pozostanie na rynku pracy.

Europejski Dzień Mózgu

18 Marca

Mózg czyli „centrum dowodzenia” ludzkiego organizmu. Celem obchodów jest zwrócenie uwagi na funkcje tego organu, który odpowiada za wszelkie bodźce, które docierają do naszego organizmu. Warto dbać o nasz mózg poprzez odpowiednio zbilansowane posiłki, odżywianie wpływa zarówno na rozwój mózgu jak i na prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego należy też pamiętać o aktywności fizycznej, zapewnienie odpoczynku i snu. Należy pamiętać aby lepiej i wydajniej pracował mózg w naszej diecie nie może zabraknąć:

  • kwasów omega-3,
  • witamin z grupy B (w tym kwasu foliowego),
  • witamin D, C, A, E,
  • minerałów: potasu, żelaza, magnezu, cynku, jodu, chromu i manganu
  • antyoksydanty
  • lecytyna
  • nawodnienie organizmu

Niedostateczna ilość tych związków w organizmie może skutkować niepokojem, agresją, bólami głowy, problemami z zasypianiem, ciągłym zmęczeniem i stanami depresyjnymi.

Naszemu mózgowi szkodzą również:

  • palenie papierosów (w tym bierne),
  • dieta bogata w cukier, alkohol, sztuczne barwniki i aromaty,
    przejadanie się,
  • produkty typu fast food
  • nadciśnienie, cukrzyca i nadwaga.

Co możesz zrobić dla siebie i swojego mózgu?
1. Badaj się! Kontroluj poziom cukru, cholesterolu oraz mierz ciśnienie.
2. Odpowiednio się odżywiaj! Jedz dużo warzyw oraz jedz dobre tłuszcze. Nienasycone kwasy tłuszczowe omega-3 znajdziesz w tłustych rybach.
3. Ruszaj się i wysypiaj! Sprawne ciało, to sprawny umysł.
4. Postaw na rozwój intelektualny! Trenuj swój mózg! Ćwicz i gimnastykuj swój mózg np. rozwijając hobby i pasje, a także słuchając muzyki.
5. Unikaj używek! Nie pal, nie bierz narkotyków, ogranicz alkohol. Wszystkie używki mają dewastujący wpływ na mózg.
6. Pamiętaj o śnie! Zadbaj o dobry i odpowiednio długi sen.

Możesz zadbać o siebie przychodząc do Przychodnia Jastków Centrum Medycznego OSASUNA         i wykonać niezbędne badania

Panieńszczyzna ul. Szkolna 1

21-002 Jastków

Źródło: https://www.gov.pl/web/psse-wrzesnia/europejski-dzien-mozgu

DiLO

Potocznie znana jako zielona karta DiLO, jest to karta diagnostyki i leczenia onkologicznego.

Wprowadzona 1 stycznia 2015 roku mająca na celu poprawę diagnostyki i usprawnienie w leczenia raka w Polsce. Lekarz podejrzewający lub stwierdzający u pacjenta nowotwór złośliwy albo jeżeli chory jest w trakcie leczenia może skorzystać z szybkiej terapii onkologicznej.

Pakiety onkologiczne nie są objęte limitami przez NFZ, czyli wypłacone zostanie szpitalom za wykonanie wszystkich niezbędnych procedur w danym roku, a pacjent otrzyma wszystkie niezbędne badania.

Osoba która jest posiadaczem karty DiLo omija kolejki i ma prawo do szybszej diagnostyki onkologicznej i leczenia przeciwnowotworowego.

Bez karty czas oczekiwania na leczenie jest średnio dwa tygodnie dłuższy. Z szybkiej terapii onkologicznej mogą korzystać pacjenci, u których lekarze podejrzewają lub stwierdzą nowotwór złośliwy oraz ci, którzy są już w trakcie leczenia onkologicznego.


Diagnostyka wstępna służy potwierdzeniu lub wykluczeniu nowotworu, postawieniu diagnozy. Celem diagnostyki pogłębionej jest określenie typu wykrytego nowotworu i stopień jego zaawansowania, liczby i miejsc ewentualnych przerzutów.

Kto wydaje „zieloną kartę”?

Pacjent nie zgłasza się do szybkiej terapii onkologicznej ani się nie rejestruje. Zostaje zakwalifikowany na podstawie wywiadu i przeprowadzanych badań przez:

  • lekarza rodzinnego (POZ),
  • lekarza specjalistę w poradni AOS,
  • lekarza specjalistę w szpitalu.

W przypadku podejrzenia nowotworu złośliwego prawo wystawienia karty DiLO i skierowania pacjenta na badania posiada lekarz specjalista w poradni lub szpitalu, ale i lekarz podstawowej opieki zdrowotnej

Zarówno karta Dilo, jak i szybka ścieżka onkologiczna może być realizowana wyłącznie w placówkach, które podpisały kontrakt na pakiet onkologiczny z NFZ. Oznaczone są one zielonym logo z napisem „Szybka terapia onkologiczna”.

Karty nie można otrzymać w prywatnym gabinecie lekarskim. Ambulatoryjna opieka specjalistyczna (AOS) w ramach pakietu onkologicznego obejmuje:

  • diagnostykę wstępną (potwierdzenie lub wykluczenie nowotworu),
  • diagnostykę pogłębioną (z określeniem typu nowotworu, jego stadium oraz umiejscowienia ewentualnych przerzutów),
  • rozpoznanie nowotworu,
  • skierowanie do leczenia.

Wykaz placówek realizujących szybką terapię onkologiczną znajduje się na stronach oddziałów Narodowego Funduszu Zdrowia. https://www.nfz.gov.pl/dla-pacjenta/informacje-o-swiadczeniach/pakiet-onkologiczny/

ZOBACZ: Zielona karta DiLO – Karta Diagnostyki i Leczenia Onkologicznego https://www.zwrotnikraka.pl/pakiet-onkologiczny-zielona-karta-leczenia/

Niedoczynność tarczycy

Niedoczynność tarczycy to zaburzenie w którym tarczyca produkuje za mało hormonów w stosunku do potrzeb organizmu.

Do najczęstszych przyczyn niedoczynności tarczycy w Polsce zalicza się:

  • chorobę Hashimoto czyli przewlekłe autoimmunologiczne (limfocytowe) zapalenie tarczycy. Choroba o podłożu autoimmunologicznym, wywołana przez własne przeciwciała, w której dochodzi do powstawania niebolesnego zapalenia w tarczycy, powoli (przez lata) niszczącego tarczycę i prowadzącego do zmniejszenia produkcji hormonów.
  • stan po operacyjnym usunięciu tarczycy. Operacja tarczycy może być przeprowadzona z różnych powodów (wole guzkowe, choroba Gravesa i Basedowa, rak tarczycy). W wyniku usunięcia całej tarczycy dochodzi do trwałej niedoczynności tarczycy. Stopień niedoczynności tarczycy w przypadku usunięcia części tarczycy (np. jednego płata) zależy od zakresu operacji.
  • stan po leczeniu jodem promieniotwórczym. Leczenie jodem promieniotwórczym (jodem radioaktywnym) może być przeprowadzone z różnych powodów (np. choroba Gravesa i Basedowa, wole guzkowe nadczynne).

Niedoczynności tarczycy może mieć różne nasilenie objawów, od łagodnego do bardzo ciężkiego. Osoby z łagodną niedoczynnością tarczycy mogą nie zaobserwować u siebie żadnego z wymienionych objawów, lecz jeśli problem nie zostanie wykryty i leczony, choroba może podstępnie się rozwijać. Skutki ciężkiej niedoczynności tarczycy mogą obejmować choroby serca, niepłodność, a w bardzo ciężkich przypadkach nawet śpiączkę.

Niedoczynność tarczycy – badania

Pamiętaj, że zaobserwowanie jakichkolwiek niepokojących objawów wymaga konsultacji z lekarzem, który w oparciu o Twój wywiad i badanie fizykalne zleci wykonanie odpowiednich badań. Podstawowe badania laboratoryjne to:

  • stężenie TSH w surowicy krwi, które wzrasta w pierwotnej niedoczynności ( w uproszczeniu: przysadka próbuje pobudzić tarczycę do działania) i maleje we wtórnej i trzeciorzędowej niedoczynności
  • stężenie FT4 i FT3.
  • stężenie anty-TPO (wzrost przeciwciał przeciwtarczycowych anty-TPO w autoimmunologicznym zapaleniu).

Wszystkie powyższe badania możesz wykonać w OSASUNA.         

Objawy- niedoczynność tarczycy

Objawy niedoczynności tarczycy mogą być różnorodne. W niedoczynności pierwotnej są najmocniej nasilone. Poniższe symptomy mogą wystąpić w różnych konfiguracjach i nasileniu, ale zaobserwowanie pojedynczych z nich nie oznacza, że na pewno cierpisz na niedoczynność tarczycy:

  • niskie ciśnienie tętnicze, wolne tętno,
  • chłodna, sucha i blada skóra, spadek potliwości,
  • obrzęk podskórny (zmiana rysów twarzy, obrzęk powiek i rąk),
  • przyrost masy ciała, wzmożona męczliwość, osłabienie, ospałość, uczucie zimna,
  • ochrypły głos, powiększenie języka, objawy nieżytu górnych dróg oddechowych,
  • bóle mięśni i obrzęki stawów,
  • problemy z koncentracją uwagi, zaburzenia pamięci, rozchwianie emocjonalne, depresja,
  • przewlekłe zaparcia,
  • łamliwe włosy i wzmożone wypadanie włosów,
  • zaburzenia miesiączkowania, niepłodność, zaburzenia libido,
  • opóźnienie wzrastania i zaburzenia dojrzewania płciowego u dzieci,
  • zmiany w układzie nerwowym (np. zespół cieśni nadgarstka).

Skutki-niedoczynność tarczycy

Zapamiętaj, że ciężka, nieleczona niedoczynność tarczycy może stanowić stan zagrożenia życia, jakim jest śpiączka hipometaboliczna. Do jej rozwoju mogą przyczynić się inne choroby np. :

  • poważne infekcje,
  •  zawał serca
  •  spożycie niektórych leków.

 W przebiegu śpiączki hipometabolicznej dochodzi do:

  • spadku częstości akcji serca,
  • spadku ciśnienia tętniczego krwi,
  • obniżenia temperatury organizmu,
  • kwasicy oddechowej,
  • hipoglikemii,
  • obrzęków,
  • zaburzeń elektrolitowych,
  • otępienia,
  • śpiączki
  • wstrząsu.
  • może prowadzić do śmierci

Niedoczynność tarczycy w ciąży

Ciąża to stan szczególny, w którym choroby matki mogą wywierać wpływ na rozwijający się płód. Niedobór hormonów tarczycy jest szczególnie niebezpieczny i może prowadzić do poronień, przedwczesnego porodu czy poważnych nieprawidłowości w rozwoju ośrodkowego układu nerwowego. Dlatego tak ważna jest kontrola pracy tarczycy w ciąży i skuteczne leczenie zaburzeń. Według polskich zaleceń, normy TSH dla kobiet ciężarnych są inne niż dla reszty populacji. Jeśli cierpisz na zdiagnozowaną niedoczynność tarczycy, koniecznie poinformuj o tym swojego ginekologa, zanim rozpoczniesz starania o dziecko.

Leczenie niedoczynności tarczycy

Postępowanie w niedoczynności tarczycy to przede wszystkim leczenie substytucyjne, czyli dostarczanie organizmowi brakującego hormonu. Lewotyroksynę, syntetyczny analog naturalnej tyroksyny, stosuje się na czczo, w dawce dostosowanej indywidualnie, pod kontrolą TSH. Takie leczenie zazwyczaj musi być prowadzone do końca życia.

Nadczynność tarczycy

Nadczynność tarczycy, polega na produkcji hormonów tarczycowych ponad zapotrzebowanie organizmu. W badaniach laboratoryjnych stężenie TSH będzie niskie, co wynika z podwyższonego stężenia wolnych hormonów tarczycy (FT3 i FT4) we krwi.

Nadczynność tarczycy – objawy


Nadczynność tarczycy objawia się w różnoraki sposób. Wśród możliwych dolegliwości wymienia się:

  • powiększenie tarczycy (wole),
  • kołatanie serca,
  • duszność,
  • niezamierzony spadek masy ciała i paradoksalny w stosunku do niego wzrost apetytu (częste oddawanie stolca połączone z biegunką)
  • drżeniem rąk,
  •  szybszą męczliwością,
  • wytrzeszczem oczu.
  • W przebiegu nadczynności tarczycy skóra może stać się ciepła i wilgotna, czyli zwiększona potliwość spada tolerancja na gorąco.

U chorych pojawia się niekiedy: kołatania serca, bezsenność, wzmożona pobudliwość nerwowa (nadpobudliwość). Choroba rzadziej występuje u mężczyzn niż kobiet. W przypadku kobiet występuje nieregularne miesiączkowanie. Nadczynność tarczycy u dzieci powoduje przyspieszenie wzrostu.


Do najczęstszych przyczyn nadczynności tarczycy zaliczamy:

  • choroba Graves-Basedova – układ immunologiczny wytwarza przeciwciała skierowane przeciwko komórkom tarczycy, co pobudza tarczycę do nadmiernej produkcji FT4 i FT3, obecnie nie jest znany mechanizm powstawania tej choroby,
  • zapalenie tarczycy – może być wywołane przez wirus (np. grypa, odra, świnka) lub być początkową fazą choroby Hashimoto,
  • wole toksyczne wieloguzkowe – guzek lub guzki, które produkują hormony tarczycy bez kontroli przysadki odbywającej się za pomocą TSH,
  • gruczolak toksyczny,
  • guz przysadki – zwiększona produkcja TSH stymuluje produkcję hormonów tarczycy.

Jak przebiega leczenie?

W zależności od przyczyny nadczynności wyróżnia się 3 metody leczenia:

  • leczenie farmakologiczne- leki przeciwtarczycowe spowalniają proces syntezy hormonów tarczycy, efekt terapii jest widoczny po kilku dniach (po wyczerpaniu wcześniej wyprodukowanych hormonów)
  • leczenie jodem promieniotwórczym -Leczenie jodem promieniotwórczym 131J powoduje uszkodzenie komórek tarczycy w wyniku promieniowania Beta, czego efektem jest zmniejszenie produkcji hormonów. Bezwzględnymi przeciwwskazaniami to tej formy leczenia są ciąża i karmienie piersią

 zabieg chirurgiczny- polega na usunięciu fragmentu lub całości tarczycy.